Sander Janssens
23 december 20191Gezien op 23 december 2019, Parktheater, Eindhoven
Zoals elk jaar zijn er rond de kerst weer volop wintercircussen door het hele land te zien. In Carré zag ik het Wereldkerstcircus: een prestigieus (en soms wat pretentieus) programma vol internationaal roemrijke acts. Het Wintercircus Utrecht, dat op een sfeerloze parkeerplaats achter de Jaarbeurs zit weggestopt, had beduidend minder kwaliteit in huis, maar richt zich, met veel meer humoristische interactie met de toeschouwers, vooral op gezinnen met jonge kinderen.
Het 49ste Kerstwintercircus in het Parktheater combineert eigenlijk het beste van die twee uitersten: programmeurs Frank Torrez, Mons de Goede en Giel Pastoor kozen, net als Carré, vrijwel uitsluitend voor kwalitatief hoogstaande acts van internationaal gerenommeerde artiesten (met het verschil dat ze in Eindhoven niet onnodig worden opgetogen met al te veel uitzinnige grimage en kostumeringen of omgeven worden door plichtmatige showballetten en andere afleidende poespas). En in tegenstelling tot Fred Butter in Carré, richt spreekstalmeester Arjan Smit zich volop tot het (jonge) publiek. De acts zijn misschien (zeker in de tweede helft) een tikje minder spectaculair, maar de voorstelling is sfeervoller, laagdrempeliger en leuk voor zowel jong als oud.
Met name in de eerste helft vindt het Kerstwintercircus een nagenoeg perfecte balans tussen spektakel, verstilling en humor. De openingsact – een vrolijk, theatraal kat-en-muisspel tussen motorcycler Chris Bruand en freerunner Raphaël Bourgeat-Lami – zet de toon: een theatrale afwisseling van spanning en ontlading, met veel contact met de daardoor volop meelevende zaal.
Dan volgt een indrukwekkende, ingetogen trapeze-act van Lisa Rinne en vervolgens steken de Novruzov Brothers hun hand-op-hand acrobatiek in een komisch slapstickjasje. Had Carré dit jaar de jongleur in huis die de meeste ballen in de lucht wist te houden (Michael Ferreri, 11), Rudolf Janecek imponeert vooral met de enorme snelheid waarmee hij zijn kegels door zijn handen laat gaan.
Eigenlijk is het enige zwaktebod in de eerste helft de bejaard aandoende act van de Brenner Clowns – die als twee sullige schilders heel clichématig de piste overhoophalen met ladders, water en emmers werf. Zeker leuk voor de allerkleinsten, maar een opvallend onoriginele keuze in een eerste helft waar verder niets op aan te merken is.
Na de pauze zakt de voorstelling wat in – dat komt vooral doordat er met relatief veel (uitgesponnen) clownsacts een stuk minder dynamiek in het programma zit. Alhoewel het prachtige luchtacrobatiekduet van Duo Artemievs een bloedstollend en fenomenaal mooi hoogtepunt van de hele voorstelling is. De Kovachev Brothers zorgen nog voor de nodige adrenaline als ze geblinddoekt – of touwtje springend – aan de buitenkant van het rad door de piste zoeven en de Catwalk Acrobats sluiten de voorstelling feestelijk af op de trampoline.
Oh ja, en na afloop zullen er op de ijsbaan, die voor de gelegenheid in de foyer van de schouwburg te vinden is, door de kinderen ook nog volop stunts zijn uitgehaald – die ongetwijfeld het midden houden tussen acrobatiek en clownerie. Gaat dat zien!
Foto: Inge van Beekum
